RAMAZAN-I ŞERİF AYI GİRDİ…

Allah Teâlâ, bu mübarek ayın hayır ve bereketinden en güzel şekilde istifade edebilmeyi ve bayrama günahlarımızdan arınmış olarak kavuşmayı bizlere ihsan eylesin.

Tekrarına kim öle, kim kala bilinmez…

Bu vesileyle, köşemden istifade ederek HELALLİK istiyorum.

Canlar! İnsan, sevdiklerine “Canım annem, babam, kardeşim” demiyor mu? Bu ifadeler, içtenliğin ve sevginin tezahürüdür. Yönetici ve amirler de halka aynı yaklaşımı gösterdiği müddetçe, zorluklar daha kolay aşılacaktır. YUMUŞAK BAŞLI olan bir idareci, hedeflerine daha kolay ulaşır.

Bu sebeple, amir konumunda olan birimlere sesleniyorum: HALKA KARIŞIN!
Ramazan ayı, iftarların, sahurların, bayramların ve yardımlaşmanın daha kıymetli olduğu bir zamandır. Örneğin; müftülük, milli eğitim, emniyet ve karakol personeli halkla birlikte iftar programları düzenlesin.

BU AY, KUCARKLAŞMA VE KAYNAŞMA İÇİN KAÇIRILMAYACAK BİR FIRSATTIR.
Unutmayalım ki her alanda halkın sizden talepleri olacaktır. Gerçek ihtiyaç sahipleri genellikle “Benim ihtiyacım var, derdim büyük” demez. SİZ ARAYIP BULUN!
Bu konuda en büyük sorumluluklardan biri muhtarlarımıza düşüyor.

Neden her mahalle muhtarlığı, mahallesi için bir iftar programı tertip etmiyor?
Seçim zamanında vatandaş, ayağınıza gelerek size oy veriyor. GERİYE KALAN SORUMLULUK SİZE DÜŞÜYOR!

Canlar! ÖMÜR KISA, YAPILACAK İŞ ÇOK.

Buradan belediye teşkilatına da bir tavsiyede bulunmak istiyorum:
BİR OLALIM, BERABER OLALIM, HEP BİRLİKTE DÖŞEMEALTI OLALIM!

Unutmayalım ki BİR TOPLUMUN EFENDİSİ, O TOPLULUĞA HİZMET EDENDİR.

Yönetici;

Dengeyi korur ve kurar.

Hüküm, neticeye göre verilir.

Amir, emir veren değil, yön veren kişidir.

Hizmet edene hizmet edilir.

Hizmette efendi olmak değil, hizmetkâr olmak önemlidir.

Sorumluluk, özellikle yönetimde, ateşten bir gömlek giymek gibidir.

Yolculuğa iki kişi çıksa, biri emir sahibi olmalıdır.

Askerî disiplinde en önemli kural, astın üste olan itaati ölçüsüdür.

Ailede baba, tespihteki imame gibidir; varlığı otoritedir.